In 2019 startte een Baltimore groep op zaterdag bij Aljona, quiltwinkel in Schagen.
Een keer per maand wordt er gewerkt op een zaterdag om samen de liefde voor appliqueren te delen. Inmiddels is het niveau van de werkstukken hoog.
De groep waarmee het ooit begon is nu nog steeds bij elkaar in bijna dezelfde samenstelling.
Inmiddels is er zelfs een tweede groep ontstaan op zondag.
Deze tentoonstelling is van de zaterdag groep, die al jaren lief en leed deelt met elkaar.
Met als verbindende factor de A die staat voor Appliqueren, Aljona en de Altijd aanwezige liefde voor stof en draad.

Voor meer informatie: https://www.aljona.nl

 

De brug van lappendoos naar stofportret 

Door Annie Horlings

Mijn liefde voor textiel is zo’n 60 jaar geleden al ontvlamd toen mijn moeder haar handnaaimachine verving voor een elektrische machine en ik op de oude handnaaimachine poppenkleertjes mocht naaien. Ik was toen 8 jaar oud. Geweldig vond ik dat. Op de zolder stond een schat!! Een grote doos met stofjes en oude kleding. Hier mocht ik in grasduinen en kiezen wat ik kon gebruiken voor mijn naaiprojectjes. Ik was een gelukkig kind.

Die liefde voor textiel is nooit meer uitgedoofd. Ik was 14 en de soulbroeken kwamen in de mode.
O, wat zou ik graag zo’n broek willen. Ik droomde van een grote lap stof waar ik zelf zo’n broek van zou kunnen maken, maar wist ook dat daar de financiële ruimte binnen ons gezin niet voor was. Ik was de op één na oudste van een gezin met vijf kinderen en onze kledingkast was voornamelijk gevuld met krijgertjes van grotere buurmeisjes en oudere nichtjes. Mijn droom is toch werkelijkheid geworden. In die grote doos op zolder vond ik een prachtige lichtgrijze wollen zomermantel die van mijn oma was geweest. Oh, ik zag mij al lopen met zo’n prachtige grijze soulbroek. Ik snelde naar beneden op zoek naar mijn moeder om te vragen of ik van die mantel een broek mocht maken, en wat denk je? Dat mocht! Opnieuw was ik dat gelukkige kind van acht dat mocht leren naaien. Ik gebruikte oude kranten als patroontekenpapier en nam een oude broek als voorbeeld voor de maten. Al snel kwam ik er achter dat de panden van de mantel niet de breedte hadden die ik nodig had voor de broek. Maar gelukkig had de mantel ook nog goede stof aan de mouwen. Nadat ik een pantalon van mijn vader had bestudeerd, had ik een oplossing bedacht. Heren Pantalons hadden in die tijd, misschien nu ook nog wel, een inzetstuk in het kruis. Ik denk dat ze dat deden om stof te besparen. Ik naaide de stof van de mouwen aan de panden waar ik in de breedte tekort kwam. Het inzetstuk in het kruis van mijn toekomstige soulbroek werd wel een stuk groter dan in een herenpantaal zodat de driehoek bijna tot aan mijn tailleband kwam, maar dat kon niet anders en ik vond het een goede oplossing. Als ik een tuniek of een lange trui op mijn soulbroek zou dragen, hoefde niemand het inzetstuk te zien. Het werd een geweldige soulbroek, bewonderd door mijn vriendinnen en ik heb hem met ontzettend veel plezier gedragen. 

Na dit avontuur ben  ik verslaafd geraakt aan alles wat ik zelf kon maken op de naaimachine. Ik was ondertussen zo handig geworden dat ik ook de elektrische machine van mijn moeder mocht gebruiken. Ik naaide jassen, trouwjurken, doopjurkjes, kleding voor mijn kinderen, verkleedkleren voor mijn kleinkinderen. En nu? Nu naai ik nog steeds op de naaimachine, nu zijn het portretten van stof.
Het was februari 2018 toen ik in een handwerktijdschrift een artikel las van een Deense textielkunstenares Dorte Jensen, die portretten naait op de naaimachine. Ik las gretig het artikel en kon alleen maar denken: dat wil ik ook leren!! Dorte had een boek geschreven over het ontstaan en het maken van de portretten. Ik heb het boek besteld. Het was weliswaar in het Deens geschreven maar bevatte ook vele foto’s over de werkwijze. Ik heb mij, met het boek als naslagwerk, de techniek eigen gemaakt.

Mijn portretten ontstaan door katoenen stoffen in verschillende tinten met de naaimachine te naaien op een linnen doek. Hoe meer keuze uit verschillende tinten stof, hoe gedetailleerder een portret gemaakt kan worden. Een schilder kan de kleuren verf  mengen om gedetailleerd werk te kunnen maken. Stoffen kun je niet mengen en om toch een realistisch portret van stof te kunnen maken heb je dus veel tinten stof nodig. Dit hoeven geen nieuwe stoffen te zijn, stoffen van oude kleding werken ook prima. Effen dunne stoffen, zolang ze maar niet elastisch zijn, vind ik het fijnst om mee te werken. Oude overhemden lenen zich hier heel goed voor. Ook oude lakens, met avocado schillen geverfd, geven prachtige roze tinten voor een gelaatskleur. Ik naai elke tint stof met een bijpassende kleur garen. Mocht ik niet de juiste tint garen hebben, dan kies ik voor de kleur van de onderliggende stof.   
Om een portret met  gelijkwaardige harmonieuze kleuren  te maken, kies ik tinten die dicht bij elkaar liggen en  combineren met de aangrenzende kleurtoon. Ik gebruik meestal 7-8 verschillende tinten. 

Ik ben zo enthousiast over deze techniek, dat ik die graag wil delen met mensen die misschien niet het talent hebben om een portret te schilderen maar het wel fantastisch vinden om mooie dingen te creëren met textiel. 

Voor meer informatie:  www.stofportretten.nl

I’m a self-taught quilter living in Germany. I discovered my passion for textiles and painting with needles and threads pretty much by accident.

My work covers a wide spectrum of activities from longarm quilting as a business to creating fiber artwork.

In 2005, I opened my longarm quilting business and at the same time started to design and make my original quilts and quilted garments, that I have been entering in uncountable international competitions and shows ever since. Over the years, these quilts and garments have won numerous prestigious awards.

After sixteen highly successful years entering quilt shows and contest globally, I retired from the quilt show circus in 2019. Since then, I have started to work more freely with a new focus on fiber and quilting art.

My artistic journey promises to remain exciting.

Besides my work as an artist, one of my goals is to help raise awareness for quilted works to be considered art with the same recognition and reputation as paintings or sculptures.

In my functions as Handi Quilter Ambassador and Educator and as patchwork/quilting/longarm quilting teacher I attend and work at many shows and events all over Europe and around the globe.

I believe in networking and sharing. It’s no secret that I’m widely available to answer questions, to give advise based on my own experience, to help organize events and to work out ideas – all the while striving to strengthen the quilters‘ confidence and to promote and support the highly diverse world of quilting!

Voor meer informatie: https://creativebits.biz/en/welcome

 

Hello, I am Carolina. I’m the mother of three wonderful children; two girls and one boy, and wife of a wonderful husband. I was born in Chile in the picturesque village of Valparaíso and I’ve travelled and lived in Buenos Aires, Argentina (where I had the incredible opportunity of learning patchwork with Teresita Leal and Cecilia Koppman, known Argentinian quilters) and I currently live in São Paulo, Brazil, where I have my own studio, from where I am continuously creating and developing my art and teaching that WE ARE ALL CREATIVE!!!

I studied Color Interaction with Professor and artist Eduardo Vilches in the Universidad Católica in Santiago, Chile. My quilts have been exhibited in many Quilt Festivals around the world,  such as Quilt Week (Paducah, Lancaster, Des Moines, Daytona Beach, Grand Rapids, Virginia Beach), Quiltcon, Festival of Quilts in Birmingham, European Carrefour do Patchwork, Fiberart International, Festival do Patchwork Gramado and Floripa Quilt Festival (both in Brazil) and my work has been featured at art centers and galleries in Europe, USA and Chile. I love to teach online quilting and design classes and I can’t wait to meet you!

Voor meer informatie: https://carolinaoneto.com

Geboren en getogen in Nederland
Na akte K en U een tweedegraads opleiding textiele werkvormen gedaan aan d’ Witte Lelie in Amsterdam.
10 jaar lesgegeven aan de SGL Middenschool in Lelystad.

Samen met man en twee, bijna volwassen kinderen, in 1987 verhuisd naar Saba, in wat tegenwoordig Caribisch Nederland heet,
Na 10 jaar lesgeven in diverse disciplines in het voortgezet onderwijs op Saba, samen met mijn man een klein Eco hotel: El Momo Cottages, gestart en intussen eveneens een winkel El Momo Folkart begonnen.
Vanaf die tijd, zo’n twintig jaar lang, minimaal eenmaal per jaar de Kuna Indianen op de San Blas eilanden bezocht, wat leidde tot bijzondere vriendschappen en van wie ik hun blouses en losse mola panels kocht voor verkoop in mijn winkel.
Van sommige hiervan maakte ik tassen, wandkleden en tafellopers.

Het leven in de tropen, omringd door felle kleuren, inspireerde me, na de verkoop van mijn winkel in 2009, om te starten met Art quilten.
Hiervoor volgde ik de tweejarige City & Guild cursus: “Creative Quiltmaking”

Een tentoonstelling in Nederland van Ineke Berlijn, die op haar beurt was geïnspireerd door de schilder Ton Schulten, bracht me op het pad van landschapsquilts.

Mijn eerste solo tentoonstelling was op Saba in 2011 “ Rhapsody in Color”. Gevolgd door diverse andere exposities o.a. in Beaujolais Frankrijk en Mexico.
Mijn werk hangt inmiddels bij particulieren in de VS, Canada, Europa, Mexico, Colombia etc.

Sinds 2012 ben ik lid van de Internationale Internet Art Quilters groep: FifteenbyFifteen

Als art quilter zijn kleur, verbeelding en constant werk vitaal voor wat ik doe.
Mijn creatieve filosofie komt voort uit deze drie aspecten.
“Ben niet bang om fouten te maken, maar ga door” is mijn motto.

Voor meer informatie: https://www.facebook.com/elsmommers?locale=nl_NL

Het docententeam van Hawar heeft afgelopen zomer met veel succes geëxposeerd tijdens de beroemde “Open Stal”- kunstroute in Oldeberkoop . Duizenden bezoekers hebben genoten van de kunstwerken en prezen de veelzijdigheid van de expositie. Elke Hawar-docent/kunstenaar heeft haar of zijn eigen specialisatie en dat varieert van vilt-, brei-, borduur- en weefkunst tot mixed-media .

Het is fantastisch om nu als team te komen exposeren in de Broodfabriek waar we ook onze kennis komen delen met de bezoekers van de Patchwork- en Quiltdagen .
De mensen van ons team geven dan ook workshops in de technieken waarin ze zijn gespecialiseerd.
Een unieke kans om de mensen achter Vezel en Hawar persoonlijk te ontmoeten in de Randstad.

In Vezel lees je persoonlijke textielavonturen en word je meegenomen door het enthousiasme van anderen. Kennis, kunde en ervaring wordt gedeeld.

Ontdek nieuwe technieken en materialen of nieuwe toepassingen van oude technieken en materialen en ga ermee aan de slag.

Vezel zet aan tot dromen, tot fantaseren, tot zelf proberen!

Voor meer informatie: https://www.hawar.nl/page/homepage

Ik ben geboren in de textielstad Tilburg en opgegroeid in een textielfamilie. Naast de fabriek was er ook nog veel thuiswerk en als kind bevoelde ik meters stof om de weeffoutjes met een krijtje te omcirkelen. Na een gedegen M.M.S.-opleiding, waar ik allerlei handwerktechnieken leerde van de nonnen en een examen-opdracht, die mij een goed cijfer en geld opleverde, was de liefde voor textiel geboren.

Sindsdien maakte ik wandkleden “met de hand”, omdat dit een rustpunt van de dag gaf.
Tegenwoordig is het niet alleen meer een rustmoment, maar gedreven zoeken naar allerlei nieuwe mogelijkheden. Naast watersolublestof, zijdevezels, geschept papier, e.d. blijft het werken met
stof het belangrijkste. Ik vind het spannend en uitdagend om te zoeken naar en te combineren met allerlei stofjes. Kleuren uitknippen en er mee ‘schilderen’, het wegbranden van stof om te
kijken wat zich daaronder weer bevindt, verschillende stoffen met elkaar mengen.

En dan met draad, machinaal en/of bandmatig, zó met elkaar verbinden dat je wel moet kijken en …. voelen. Laag over laag is doorwerkt en zo ontstaan spannende en boeiende structuren. Ook de onderwerpen (meestal ‘de natuur’) groeien op deze manier. Een bloem ontluikt al werkende.
Emotie, expressie en verbazing voel ik bij mijzelf en ik hoop dat ook bij jou als toeschouwer op te wekken.

Voor meer informatie: https://liameiborg.nl

Iets maken van een lapje stof of garen was lang gewoon een bezigheid.

Totdat ik me realiseerde: een activiteit die onlosmakelijk met mij is verbonden dat is niet gewoon.Ik leerde het werken met naald en draad zien als een waardevol gegeven. Sindsdien ga ik bewust om met het vergroten van mijn kennis over kunst en vaardigheden met textiel. Ik gebruik het zachte, toegankelijke materiaal om iets te vertellen.

Meestal krijg ik inspiratie, zin om iets te maken vanuit een denkbeeld. Zo’n gedachte kan zijn: alles wat we doen heeft een uitwerking op iets of iemand. Of: al het mooie om ons heen is vluchtig. Schoonheid duurt kort. Of: zijn we er als samenleving op vooruit gegaan nu we onze kleding nauwelijks nog zelf maken? Het thema ‘volkstuin’ komt vaak terug. Ik zie er een metafoor in voor het leven: hoe ik tussen ogenschijnlijk waardeloze stukjes iets nieuws, zinvols vind of kan maken. Ik zie overeenkomsten tussen patchwork en volkstuinen: lapje grond, lapje stof.

De laatste jaren start ik ieder werkstuk vrijwel altijd met wit katoen of linnen. Door mijn stoffen zelf te verven kan ik de kleurintensiteit en de compositie verkrijgen die ik nodig acht. Ik kies de techniek waar mijn onderwerp om vraagt: dat kan patchwork zijn of reepjes stof die worden vastgemaakt op een grotere lap of ik batik de voorstelling.
De batik-techniek al dan niet in combinatie met borduren is voor mij een fijne manier om de schoonheid van landschappen te laten zien.

Voor meer informatie: https://marijadriaens.com

Onder het label ART2WEAR maak ik kunstzinnige kleding en accessoires en neem ik deel aan tentoonstellingen en quiltshows in binnen- en buitenland.
Textiel is mijn passie, het leent zich voor oneindig veel mogelijkheden tot expressie met het tactiele aspect, de flexibiliteit, het enorme scala aan kleuren en de visuele structuur. De basistechnieken heb ik spelenderwijs van mijn moeder geleerd. Als tiener maakte ik mijn eigen kleding van oude gordijnen en tafellakens die mijn oma geborduurd had. Grappig eigenlijk dat niemand het gek vond. Maar ja, het was begin jaren ’70…
Ik volgde de lerarenopleiding Textiele werkvormen met Engels als tweede vak.
Diverse nascholingen volgden, o.a. een particuliere modeopleiding.
Ik heb 40 jaar les gegeven in het VMBO.

Sinds 2000 maak ik textielcollages, die meestal uitmonden in mantels.
De kleurrijke mantels zijn ware blikvangers. Als kijker word je overspoeld door de weelderige versiering en de rijkdom aan details.
Ik werk graag rond een thema. Uitgangspunten kunnen zijn: sprookjes en verhalen, een land, flora en fauna. Soms is een bepaald lapje stof of een kleur de aanleiding. Een nieuw werk begint met het verzamelen van materialen: allerlei lapjes, applicaties, sjablonen, stempels, kraaltjes, band, kant belanden op een grote stapel. Daarna werk ik intuïtief. Met behulp van vele kleine lapjes en de gekleurde naaimachinedraad “teken” ik de voorstelling. Het verhaal groeit onder mijn handen als een puzzel. Soms is het even zoeken naar de juist stukjes, dan weer gaat het bijna vanzelf.

Voor meer informatie: https://art2wearblog.blogspot.com

Het Quiltersgilde is aanwezig met maar liefst vier tentoonstellingen:
• De tentoonstelling van miniatuurquilts [max. 200 cm omtrek] met werk gemaakt door onze leden. Er zijn zowel quiltjes te zien die gemaakt zijn binnen het thema Balans als werk buiten het thema.
• Enige tijd geleden kregen wij uit de nalatenschap van Marieke Dijkers, een van de grondleggers van het huidige Quiltersgilde, een groot aantal quilts. Samen met Jobina de Boer hebben wij er een aantal uitgekozen om tijdens de Patchwork & Quiltdagen tentoon te stellen voor de bezoekers.
• Deelnemers aan het project ‘Van tekst naar textiel’ laten het eindresultaat zien met een aantal intrigerende werkstukken.
• In navolging van het initiatief op de Algemene Tentoonstelling van het Quiltersgilde eind augustus, hebben wij nabestaanden van overleden leden de gelegenheid gegeven een quilt van hun dierbare tentoon te stellen. Zij zetten daarbij hun gedachten over de betekenis van de quilts op papier en die verhalen tonen we bij de quilts.

Voor meer informatie: https://www.quiltersgilde.nl

Tijdens de Patchwork en Quiltdagen 2023 is de grote quilt die jaren boven de ingang hing van ons evenement in stukken gesneden en als pakketjes verkocht.

De bedoeling is dat met gebruik van dit stukje nostalgie een nieuw werkstuk gemaakt wordt.

Deze tentoonstelling zal dus een grote verrassing worden want wat is er allemaal gemaakt met de stukjes van deze quilt en wie wint de wedstrijd?

Op 11 april 2024 zal het allemaal onthuld worden!

Zoo-tex bestaat uit acht textielkunstenaars die na een gezamenlijke inspiratie dag met een thema aan de slag gaan. In 2007 was de eerste inspiratie dag in Artis, vandaar de naam Zoo-tex.

De leden komen ongeveer 5 keer per jaar bijeen, waarbij zij elkaar kunnen inspireren, motiveren en het werk bekritiseren. Het doel is altijd een mooie expositie samen te stellen met een goede balans in vorm en kleur.

Tijdens die bijeenkomsten experimenteren zij ook met nieuwe technieken en maken elkaar attent op nieuwe materialen. Het is opvallend hoeveel uiteenlopende werken ontstaan door de grote verscheidenheid aan materialen en technieken en uiteraard de individuele aanpak van iedere kunstenaar.

Ons werk voor deze expositie heeft als thema “Spiegelbeeld” en betreft tweedimensionaal werk met driedimensionale elementen, groot en klein van wit tot zeer kleurrijk.

De kunstenaars zijn: Bouwke Alsema, Liesbee Colombijn, Annelies de Graaf, Marga Lagrand  Anne Marijke Spijkerboer, Inge Witvers en  twee aspirantleden Marga Loos en Anita Meertens.

Voor meer informatie: https://www.zoo-textextielkunst.nl